Certyfikat energetyczny to dokument, który musi posiadać każdy budynek oddawany do użytku, a także przeznaczony na sprzedaż lub wynajem. Jest to dokument obowiązkowy, dlatego jego brak wiąże się z karą. Warto nieco więcej dowiedzieć się na jego temat.
Czym jest certyfikat energetyczny?
Świadectwo energetyczne określa poziom zużycia energii konkretnego budynku, a także wskazuje w jaki sposób można go zmniejszyć. Obowiązek jego sporządzania wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2009 roku i dotyczy budynków oddawanych do użytkowania, tych które podlegają zbyciu lub najmowi, a także budynków, które w wyniku rozbudowy lub remontu zmieniły swoją charakterystykę energetyczną.
Do tego, aby wystawić takie świadectwo konieczne jest określenie zużycia energii podczas codziennych czynności związanych z eksploatacją budynku. Na podstawie zebranych informacji można obliczyć zużycie prądu. Dokument ten umożliwia także wskazanie obszarów, które po odpowiedniej modyfikacji mogą zużywać mniej energii. Ma to wpłynąć pozytywnie nie tylko na zmniejszenie globalnego zużycia energii, ale i redukcję emisji gazów cieplarnianych.
Regulacje dotyczące wydawania świadectw energetycznych określa Ustawa z dnia 19 września 2007 roku. Wdrożyła ona Dyrektywę 2002/91/WE, która dotyczy efektywności energetycznej budynków. Jest odpowiedzią na nieuchronnie postępujące zmiany klimatu oraz globalne ocieplenie.
Z jakimi konsekwencjami wiąże się brak certyfikatu energetycznego?
W przypadku budowy domu sporządzenie certyfikatu jest konieczne, gdyż dokument ten musi zostać dołączony do zawiadomienia o zakończeniu budowy oraz wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie. Nie ma znaczenia, w którym roku rozpoczęta została budowa, gdyż brak świadectwa energetycznego uniemożliwia korzystanie z budynku. Za złamanie tego zakazu i korzystanie z niego bez odpowiednich formalności grozi kara wynosząca nawet 10 000 zł.
Klienci kupujący dom czy mieszkanie od dewelopera mogą żądać przedstawienia takie certyfikatu. Każdy budynek, który został oddany do użytku po 1 stycznia 2009 roku musi je posiadać. Jego brak może oznaczać, że formalnie nie można z niego korzystać. Brak świadectwa w przypadku nieruchomości z rynku pierwotnego podlega wspomnianej karze grzywny.
Jakiego rodzaju nieruchomości muszą posiadać świadectwo energetyczne?
Obowiązek posiadania świadectwa energetycznego ciąży na właścicielu nieruchomości lub inwestorze. To w ich gestii leży to, aby się o nie ubiegać. Musi dostarczyć niezbędne dokumenty, na podstawie których osoba do tego uprawniona będzie mogła wystawić certyfikat. Najczęściej dokumentami tymi są projekty budowlane lub spis inwentaryzacyjny budynku. Jeśli ich nie ma, to konieczne jest ponowne ich sporządzenie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. W tym celu przeprowadza się audyt energetyczny, podczas którego sprawdzane są wszystkie instalacje, parametry izolacyjne okien i drzwi oraz rodzaj pieca. Pozwala to ocenić efektywność energetyczną sprawdzanego budynku.
Kto może sporządzić świadectwo energetyczne?
Certyfikaty energetyczne mogą być sporządzane zarówno przez projektanta budynku, jak i przez każdego, kto posiada stosowne uprawnienia. Musi to być osoba, która:
- ma pełną zdolność do czynności prawnych,
- nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów czy obrotowi gospodarczemu,
- ukończyła studia wyższe lub podyplomowe związane charakterystyką energetyczną.
Certyfikat energetyczny to dokument urzędowy. Oznacza to, że jego treść oraz forma zgodne muszą być z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 roku. Jest ważny przez 10 lat, jeśli w tym czasie nie przeprowadzona zostanie rozbudowa lub remont, które wpłynęłyby na zmianę zużycia energii w budynku. Wystawienie nowego dokumentu konieczne jest nawet wtedy, gdy przeprowadzona została wymiana okien lub wykonano ocieplenie. Osoba, która posiada uprawnienia do wydawania certyfikatu, musi przechowywać go również przez okres 10 lat.
Świadectwo energetyczne – co jeszcze trzeba o nim wiedzieć?
Certyfikat energetyczny może skutecznie pomóc w zmniejszeniu zużycia energii w budynku. Istnieje kilka rodzajów budynków, w przypadku których jego posiadanie nie jest obowiązkowe. Zalicza się do nich przede wszystkim obiekty zabytkowe, miejsca kultu religijnego, lokale, które nie będą użytkowane dłużej niż dwa lata, a także domy wolnostojące o powierzchni nie przekraczającej 50 m2.